System klasyfikacji hemoroidów pozwala wdrożyć leczenie odpowiednie do stopnia zaawansowania choroby. Stopień zaawansowania choroby hemoroidalnej określany jest wg czterostopniowej klasyfikacji Golighera. Hemoroidy czwartego stopnia charakteryzują się obecnością guzka krwawniczego wystającego na zewnątrz odbytu, którego odprowadzenie staje się niemożliwe. Taki stan można uznać za częściowe wypadanie kanału odbytu, ponieważ fragment błony śluzowej odbytnicy wraz z guzkiem krwawniczym ulega pzemieszczeniu poza kanał odbytu. Na tym etapie choroby jest to nieodwracalny stan, wymagający interwencji chirurgicznej.
Hemoroidy IV stopnia – objawy
Hemoroidy IV stopnia stanowią najwyższy stopień zaawansowania choroby hemoroidalnej. Poza obecnością guzka krwawniczego na zewnątrz odbytu, dominującym objawem jest krwawienie. Może ono towarzyszyć wypróżnieniu, aczkolwiek może pojawić się niezależnie od defekacji. Zmienione sploty tętniczo-żylne ulegają przekrwieniu, co sprzyja powstawaniu zakrzepów. W takiej sytuacji dochodzi do martwicy fragmentu guzka krwawniczego i pękania naczyń krwionośnych, co skutkuje nawracającymi krwawieniami. Naruszona błona śluzowa odbytnicy często stanowi wrota do zakażeń okolicy okołoodbytniczej. Zakażeniu towarzyszy uczucie świądu okolicy okołoodbytniczej oraz ból. Objawy te mogą nasilać się podczas wypróżnień.
Hemoroidy IV stopnia – leczenie
Na tym etapie choroby, leczenie farmakologiczne lub małoinwazyjne metody chirurgiczne są nieskuteczne. Operacja hemoroidów IV stopnia jest jedyną, skuteczną metodą leczenia. Usunięcie patologicznych zmian powoduje pozbycie się uporczywych objawów oraz zatrzymanie progresji choroby. Złotym standardem w leczeniu hemoroidów IV stopnia są klasyczne metody chirurgiczne. Wśród nich dominuje zabieg sposobem Milligana-Morgana lub Fergussona. W leczeniu hemoroidów IV stopnia coraz częściej stosuje się nową metodę LONGO, która wykazuje zbliżone efekty leczenia w porównaniu z metodami klasycznymi, lecz charakteryzuje się szybszym powrotem do codziennej aktywności. Dzięki temu stanowi konkurencyjną alternatywę leczenia dla metod klasycznych. Minusem metody LONGO jest odnotowana zwiększona częstość występowania nawrotu choroby hemoroidalnej, w zestawieniu z metodami klasycznymi.
Powikłania nieleczonych hemoroidów IV stopnia
Nawracające epizody krwawień związane z hemoroidami IV stopnia, mogą stać się przyczyną rozwoju niedokrwistości z powodu niedoboru żelaza. Rozwijająca się niedokrwistość objawia się ogólnym osłabieniem, utratą tolerancji wysiłku, trudnością w wykonywaniu codziennych zajęć, czy bladością skóry i błon śluzowych. W skrajnych przypadkach może stanowić zagrożenie życia. W obrębie wypadniętych hemoroidów może dochodzić do zakrzepów i w konsekwencji do martwicy niedokrwionego guzka krwawniczego. Zaniechanie leczenia powoduje, że ryzyko zakażenia okolicy okołoodbytniczej i związane z tym powikłania w postaci przetok, ropni okołoodbytniczych, czy szczeliny odbytu, jest bardzo duże. Wówczas zazwyczaj dochodzi do trwałej dysfunkcji aparatu zwieraczy, co w konsekwencji prowadzi do nietrzymania gazów i stolca. Kluczowym błędem jest „leczenie” hemoroidów bez konsultacji z proktologiem. Stosowane preparaty, dostępne bez recepty, mogą początkowo zmniejszyć objawy choroby hemoroidalnej. Niestety, powoduje to podstępny rozwój choroby. Im później choroba hemoroidalna zostanie zdiagnozowana, tym ryzyko powikłań rośnie, a leczenie obarczone jest większym ryzykiem niepowodzenia. Gdy podejrzewamy u siebie rozwój choroby hemoroidalnej należy niezwłocznie zgłosić się do proktologa. Pozwoli to wykryć chorobę na wcześniejszym etapie oraz uniknąć poważnych konsekwencji niepodjęcia leczenia.
