Operacyjne leczenie hemoroidów jest dedykowane dla pacjentów, u których stwierdzono hemoroidy III lub IV stopnia oraz farmakologiczne leczenie zachowawcze lub małoinwazyjne metody leczenia jak np. HEMORON, czy gumkowanie metodą Barona, okazały się nieskuteczne.
Operacja hemoroidów – główne cele leczenia
Uporczywe objawy towarzyszące chorobie hemoroidalnej są spowodowane patologicznie zmienionymi i znacznie powiększonymi splotami tętniczo-żylnymi w obrębie odbytu. Ich usunięcie stanowi podstawowy cel leczenia operacyjnego. Hemoroidy o wysokim stopniu zaawansowania charakteryzują się wypadaniem guzków krwawniczych poza wewnętrzną część odbytu. Podczas operacji hemoroidów III i IV stopnia możliwe jest usunięcie nadmiernie rozbudowanej tkanki, odpowiadającej za wypadanie guzowatych tworów. Zabieg likwiduje objawy związane z hemoroidami oraz zatrzymuje progresję choroby.
Operacyjne metody leczenia hemoroidów
Wybór metody zabiegu ustalany jest w oparciu o stopień zaawansowania choroby. Zazwyczaj stosuje się klasyczne techniki usunięcia hemoroidów metodą zamkniętą lub otwartą. Konkurencyjną alternatywą dla metod klasycznych jest operacja sposobem LONGO, stosowana w wybranych przypadkach hemoroidów IV stopnia, którym dodatkowo towarzyszy częściowe wypadanie kanału odbytu.
Klasyczne metody operacji hemoroidów
Metoda Fergusona (operacja zamknięta) – jest to klasyczna operacja hemoroidów. Aktualnie należy do najczęściej wykonywanych operacji hemoroidów w Stanach Zjednoczonych. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym lub podpajęczynówkowym. Usuwane są powiększone hemoroidy, natomiast rany pooperacyjne są zszywane z użyciem wchłanialnych szwów.
Metoda Milligana-Morgana (operacja otwarta) – równie uznana, powszechnie stosowana w Europie, klasyczna metoda chirurgicznego leczenia hemoroidów. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub ogólnym. Po dokładnej ocenie odbytu przy pomocy wziernika, guzki krwawnicze zostają usunięte wraz z fragmentem skóry odbytu. Rany pooperacyjne nie są zszywane i pozostawia się je do samoistnego wygojenia.
Skuteczność operacji hemoroidów mierzona niskim odsetkiem nawrotów i powikłań, jest największą zaletą metod klasycznych, co zostało potwierdzone w licznych, wieloośrodkowych badaniach na przestrzeni wielu lat. W przypadku operacji hemoroidów metodami klasycznymi czas pobytu w szpitalu jest podobny. Zazwyczaj trwa dobę, lecz może ulec wydłużeniu w razie wystąpienia powikłań. Rekonwalescencja po operacji hemoroidów trwa średnio 6 tygodni, po których następuje powrót do normalnej aktywności.
Operacja hemoroidów sposobem Longo
jest to nowa metoda leczenia operacyjnego hemoroidów. W tym zabiegu następuje okrężne wycięcie fragmentu błony śluzowej odbytnicy z jednoczasowym zamknięciem naczyń tętniczych zaopatrujących w krew hemoroidy. Zabieg wykonywany jest za pomocą okrężnego staplera jelitowego. Według najnowszych badań, metoda Longo wiąże się z krótszym czasem operacji oraz mniejszym nasileniem pooperacyjnych dolegliwości bólowych w porównaniu z klasyczną operacją hemoroidów. Dzięki temu możliwy jest szybszy powrót do normalnej aktywności. Nie stwierdzono natomiast różnic związanych z czasem hospitalizacji. Część badań sugeruje zwiększony odsetek nawrotów choroby, w stosunku do metod klasycznych. Operacja hemoroidów metodą LONGO posiada podobną listę możliwych powikłań jak metody klasyczne, których częstość nieznacznie różni się w zależności od wybranego sposobu leczenia.
Zalecenia po operacji hemoroidów
Dieta płynna po operacji hemoroidów, zazwyczaj trwa dobę od wykonanego zabiegu. Po tym okresie, w przypadku braku powikłań, pacjent może powrócić do dotychczas stosowanej diety. Należy pamiętać, że jadłospis po operacji hemoroidów powinien być bogaty w produkty o wysokiej zawartości błonnika. Należą do nich m.in owoce, warzywa czy pełnoziarniste pieczywo. Taka dieta, zapobiega zaparciom, ułatwia oddawanie stolca, dzięki czemu pełni funkcję prewencyjną w potencjalnym nawrocie choroby. W przypadku trudności w wypróżnianiu, proktolog może przepisać laktulozę, w celu zmiękczenia konsystencji stolca. W razie wystąpienia bólu, można doraźnie stosować środki przeciwbólowe. Bardzo ważne jest utrzymanie higieny okolicy odbytu. Jest to niezbędne w procesie prawidłowego gojenia ran pooperacyjnych. W razie wystąpienia niepokojących objawów po wycięciu hemoroidów, takich jak np.: utrzymujące się krwawienia, zaburzenia w trzymaniu gazów i stolca, uporczywe zaparcia, narastający ból i świąd okolicy odbytu, należy niezwłocznie skontaktować się z proktologiem wykonującym zabieg, w celu weryfikacji wystąpienia możliwych powikłań.
